Erdi Aroko euskal izena, Andre-z eta Umea-z osatua. Hondarreko hau antroponimotzat erabilitako umea arrunta besterik ez da (cf. Lergako [N] idazkuneko Ummesahar izena, erromatarren garaikoa). Ariben (N) ageri da, XIV. mendean (Andre Humea Martiniz). Jaunumea maskulinoa ere azaltzen da dokumentazioan.